ترقه کودکانه ای که هستی یک مادر را به آتش می کشد
ایسنا/قم چهارشنبه سوری در سالهای اخیر نه به یک شب بلکه به چند شب حادثه خیز بی محتوا مبدل شده است که می تواند گروه های مختلفی رااز جمله زنان باردار را از هستی خود که فرزندشان است محروم کند. “زردی من از تو سرخی تو از من” عبارت گوشآشنا و مسرتبخشی که این روزها نقل
ایسنا/قم چهارشنبه سوری در سالهای اخیر نه به یک شب بلکه به چند شب حادثه خیز بی محتوا مبدل شده است که می تواند گروه های مختلفی رااز جمله زنان باردار را از هستی خود که فرزندشان است محروم کند.
“زردی من از تو سرخی تو از من” عبارت گوشآشنا و مسرتبخشی که این روزها نقل محافل پیر و جوان شده و یادآور کهنه رسومات ایران زمین است، عیش شورانگیزی که با وحدت عناصر خود همه مذاهب و سلایق را در این جشن باستانی به رقص و ناز و آواز میکشاند.
نور پر فروغ آتش، آدمی از جنس خاک هستیبخش و آب جانافزا و باد جریانبخش زندگی را به ملکوت اعلی پیوند میزند و راه وصالش به خدای مهر و میترای خوبی و نیکی را تسهیل و بیباده وی را مست حکمت و خلقتش میکند.
جشن شادیبخش چهارشنبهسوری که شاید ریشه در آئین و مذهب یک ایران باستان داشتهباشد و برافروختن آتش در این روز بازماندهٔ سنت اعلان سال نو با آتشافروزی بر بامهاست و پریدن از آتش، یادمان عبور سیاوش از آتش است و شاید هم از قیام خونین مختار ثقفی در آخرین چهارشنبه سال سرچشمه گرفته، یا آنکه این آتشافروختن گندزدایی و نظافت برای تحویل سال کهنه و ورود به سالی جدید و پر خیر و برکت باشد.
این روزها کودک و جوان مشتاق، در ولع رسیدن این شب خاطرهانگیز قرار پایکوبی و آتشافروزی در محلههای خود میگذراند و سور و سات یک جشن حسابی و مجلل را با خریدن ترقه و وسایل آتشبازی مهیا میکنند، غافل از آنکه خبری از وخامت اوضاع بیماران کرونایی در بیمارستانها داشتهباشند. شاید این بیماران هم تنها برای ساعاتی محدود دور هم جمع شده و بساط خوشوبش و دورهمیهای دوستانه را تدارک دیدهبودند، اما اکنون در حسرت همان تنها ماندن در خانه به بهای سلامتی خود را میخورند.
این دومین چهارشنبه آخر سال است که با خواهش و درخواست، تهدید و توبیخ ستاد کرونا روبهروست، تهدید به جریمه خروج از منزلی که صد البته از هزاران ملایمت منتهی به بیمارستان بهتر است.
ویروسی که قرار بود با رعایت بهداشت فردی و جمعی طی یکسال ریشهکن شود، اکنون با یار انگلیسی خود برگشته و قصد جان یک دنیا را دارد، انگار که از جان دادن ما خوشحال میشود و یک سلطنت جهانی به وسعت یک کرهخاکی را برای خود دست و پا میکند. پس چه بهتر که با همیاری و همکاری با کادر درمان در چنین آرزوی رقتانگیزی سرنگون شود و برای همیشه سایه شوم خود را از ما دور کند.
اگر ما به فکر سلامت خود و هموطنان خود نباشیم انزوا و نابودی است که چشم به نتیجه فکر و عمل ما میدوزد. شاید درچند قدمی آتشی که برای طرب و شادی ما برافروخته شده پیرمرد ناتوانی باشد که مشکل قلبی دارد و کوچکترین صدای ترقه پیامدی ناخوشایند بهبار میآورد و زندگی او را که با هیچ دُر و گوهر گرانی قابل قیاس نیست به مُحاق میکشاند.
استرس های یک خانم باردار از حادثه ای که می تواند او را نابود کند
خانم عابری که آهسته و آرام در پیادهرو قدم برمیداشت و گاهی دست به کمر طفل داخل شکم خود را حمل میکرد در گفتوگو با ما گفت: مردم جامعه در قبال هم مسئول هستند چون همه در یک اجتماع به سر میبریم، پس باید حقوق شهروندی را هم رعایت کنیم. کرونا رعایت بهداشت فردی را که کمابیش عمل میکردیم به ما یادآور شد و با محدودیتهایی که به بار آورد حسرت خیلی کارها را بر دل گذاشت و باعث شد که قدردان فرصتهایی شویم که از ما سلب شد.
او ادامه داد: داغهایی که بر دل خانوادهها مانده با هیچ پول و ثروتی جبران نمیشود و آنها برای همیشه عزیزانشان را از دست دادند، همین اتفاقات ناگوار درس عبرتی بزرگ برای همه ما هست که با رعایت محدودیتهای کرونایی مسبب مرگ هموطنان خود نشویم و قدر فرصتهای زندگی را بیشتر بدانیم.
اگر تنها یک لحظه تصور کنیم که در اثر صداهای گوشخراش و دلهرهآور مواد منفجره طفل این مادر مهربان و دلسوز از دست برود آسیبهای روحی و روانی زیادی به وی وارد میشود و زندگی او را مختل میکند و یا افراد سالخوردهای که قلبی ضعیف اما به وسعت دنیائی پر از محبت و عشق دارند با هیجانی خارج از کنترل چه آسیبهای جدی زندگی آنها را مختل میکند.
در بحبوحه کرونا همدلی همه اقشار جامعه زبانزد شد و همگی بیش از پیش برای مقابله با آن قد علم کردند، چه کادر درمان که شب و روز به سلامت بیماران رسیدگی میکردند و چه مامورین ستاد کرونا که بیوقفه در تکاپوی برقراری امنیت بهداشتی و سلامت مردم با نظارت بر محدودیتهای کرونایی در سطح شهر بودند.
باوجود تلاش بیدریغی که همه تشکلهای درمانی و نظامی را برای پیشگیری کرونا به هم گره داده در این بین افرادی آنهارا سالب آزادی خود میدانند و البته که با رفتار و گفتار ناشایست زحمت و خستگی آنهارا دوچندان میکنند.
در این راستا، علی حمیدی از فعالان اداره بهداشت و ستاد پیشگیری از کرونا بیان کرد: چهارشنبهسوری یکی از رسومات دیرینه و قابل احترام ایران باستان است و باید زنده نگهداشته شود اما فعلا در شرایط عادی نیستیم و حفظ سلامت مردم در اولویت قرار دارد، پس باید بدون تجمعهای خانوادگی چهارشنبهسوری امسال را به امید نابودی این ویروس مغرض بگذرانیم تا سال جدید را با ناراحتی افزونتر شروع نکنیم.
وی افزود: بااین وجود بسیاری از مردم بدون توجه به محدودیتها و مقررات ستاد کرونا و بدون درنظر گرفتن حفظ سلامتی خود و هموطنانشان به فکر مسافرتهای ایام نوروز هستند و این مسئله دغدغه اصلی ما خواهد بود، حفظ جامعه در گرو حفظ افراد جامعه است و اگر مردم به این روند ادامه بدهند قطعا مستحق توبیخ و جریمههای گزاف خواهند بود.
این مامور بهداشت اظهارکرد: متاسفانه امسال زمان برگزاری جشن شب چهارشنبه آخر سال در حالی فرا میرسد که سلطه کرونا بر سلامت افراد بسیاری از خانوادهها را به لغو شرکت در این سور ملی قانع کرده اما افرادی به برگزاری این آیین همچون سالهای پیش پافشاری میکنند و این امر به معنای ریختن هیزم به آتش ویروس کروناست.
وی ادامه داد: بسیاری از افراد سودجو با آموزش ساخت مواد منفجره و آتشزا در فضای مجازی، جوانان را تحریک به شرکت در مراسم چهارشنبهسوری میکنند و این امر از طرفی بخاطر تجمع افراد انتقال کرونا را تسهیل میکند و از سوی دیگر فشاری مضاعف بر کادر درمان وارد میآید، لذا خانوادهها با نظارت جدی بر فرزندان خود باید از وقوع بحرانی عظیم جلوگیری کنند.
چهارشنبه آخر سال و خریدهای شب عید از روزهای خطرآفرین برای شیوع کرونا است که نیاز به توجه مردم و مسوولان به موضوع دارد، در این چهارشنبه آخر سال اول بخاطر خودمان و دوم بخاطر قطع زنجیره شیوع کرونا در خانه بمانیم و قربانیان کمتری را به کام مرگ رهسپار کنیم. بیائید لحظات شیرین سال جدید را با حوادث ناشی از مواد محترقه، آتشزا و خطرناک به کام خود و دیگران تلخ نکرده و فرصت با دورهمیهای بعد از کرونا را به یک تهدید جدی تبدیل نکنیم.
منبع:ایسنا
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0