همه ما دوست داریم که آرامش داشته باشیم، همه ما دوست داریم که حال خوب داشته باشیم و همه ما داریم این همه تلاش می‌کنیم تا ماحصل آن، حال خوب و مثبت در ما باشد. به سفرهای دور و دراز می‌رویم تا حال خوبی داشته باشیم؛ به تفریحات مختلف می‌پردازیم تا حال خوبی داشته باشیم. با رفقا و دوستان و اهل خانواده نشست و برخاست می‌کنیم تا حال خوبی داشته باشیم. نزد روانشناس و مشاور می‌رویم تا راهکارهایی برای حال خوب به ما بدهد.

هدف ما حال خوب داشتن نیست

اما در رسیدن به آرامش و حال خوب، یک نکته اساسی و یک فن کوزه‌گری بزرگ وجود دارد؛ که تا وقتی آن را یاد نگیرید، اتفاقی برای‌تان نخواهد افتاد. این فوت کزه‌گری هم آن است که آرامش و حال خوب یک هدف نیست؛ بلکه یک نتیجه است. اگر تصور کنید حال خوب یک هدف است، هیچ وقت به آن نخواهید رسید. اما اگر به این درک و نگرش برسید که بله، این حال خوب یک دریاچه است که آبشخورهای زیادی دارد و رودها و نهرهای زیادی به آن می‌ریزد، دنبال سرچشمه‌ها و نکات اساسی خواهید رفت.

عادت‌های حال‌خوب‌کن

خب، حالا ما که می‌خواهیم حال خوب داشته باشیم، باید چه کار کنیم؟ اول این‌که دنبال هدفی به اسم «حال خوب» نباشیم. دوم این‌که درک کنیم بعضی از کارها و عادت‌ها و ویژگی‌ها هستند که اگر داشته باشیم، چه بخواهیم و چه نخواهیم نتیجه‌شان برای ما حال خوب خواهند بود. با هم، بخشی از این عادت‌ها و ویژگی‌ها را مرور می‌کنیم؛ تا حال خوب بعد از آن‌ها را نیز تجربه کنیم.

مقایسه نکنید

اولین عادت بدی که باعث می‌شود تا حال خوبی نداشته باشیم، مقایسه است. مدام در حال مقایسه خودمان با دیگران هستیم. متأسفانه اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی مجازی هم که ابزارهایی شده‌اند تا این مقایسه‌ها بیشتر و بیشتر شکل بگیرد. متأسفانه بدون درک شرایط خودمان و دیگران و این‌که صرفاً داریم تظاهر بیرونی دیگران را می‌بینیم، اقدام به این مقایسه می‌کنیم.
مقایسه کردن، عملاً در عصر ما تبدیل به بزرگترین انرژی‌خوار روانی و حتی جسمانی ما هم شده است. در واقع اگر بدانید که این مقایسه‌ها چه بلایی سر ما می‌آورند، از صد متری آن‌ها هم حتی عبور نخواهید کرد. اگر یک زندگی ساده و بدون مقایسه داشته باشید، بخش اعظمی از حال خوب شما تأمین خواهد شد.

با خود رقابت کنید

جان وودن، مربی شهیر بسکتبال آمریکا، همیشه رویکرد جالبی داشت. او می‌گفت شما باید خودتان را نسبت به آن چیزی که با توجه به استعدادها و امکانات خودتان امکانش بوده بشوید، مقایسه کنید. شاید برای شما هم سئوال پیش بیاید که اگر قرار نیست با کسی مقایسه شویم، پس از کجا بدانیم که پیش رفته‌ایم یا نرفته‌ایم؟ نکته همین است:
با این استعداد و امکانات و شرایطی که داشته‌اید، به کجا می‌توانستید برسید؟ آیا الان رسیده‌اید؟ چقدر فاصله دارید؟ و چرا؟ این می‌شود یک مقایسه اساسی؛ و البته با خودتان و خودتان و دیگر هیچ کس. وقتی با خودتان دارید رقابت می‌کنید، می‌توانید حال خوب بهتری داشته باشید.

برنامه‌ای معمولی داشته باشید

یکی دیگر از انرژی‌خوارهای بزرگ عصر ما، عادت کمال‌گرایی منفی یا افراطی است. کمال‌گرایی منفی یا افراطی، مدام به ما می‌گوید که بله، باید بیشترین برنامه را در کمترین زمان و با بهترین کیفیت ممکن اجرایی کنیم؛ در غیر این صورت یک بازنده‌ای.
این در حالی است که اساساً ما با یک برنامه متوسط، ولی با اجرایی خوب و همیشگی، تقریباً می‌توانیم به بهترین چیزهایی که در زندگی نیاز داریم برسیم. این‌که برنامه‌ای متوسط داشته باشیم ولی مطمئن باشیم که حتماً اجرایی‌اش می‌کنیم و بابت اجرایش عقب‌گرد هم نمی‌کنیم، خودش تولید حال خوب زیادی می‌کند. کمال‌گرایی منفی، یعنی حال بد.

به هر قیمتی ثروتمند نشوید

زمانه ما، زمانه تغییرات بزرگ است. امروزه دیگر دانش و شخصیت و … صرفاً به معنای جایگاه اجتماعی شما قلمداد نمی‌شود؛ بلکه ثروت داشتن و امکانات مالی داشتن، همه این‌ها را به کنار زده است. به خوب و بد این اتفاق کاری نداریم؛ صرفاً داریم می‌گوییم که این اتفاق در حال حاضر افتاده است. ما نمی‌گوییم که نباید ثروتمند شوید، اتفاقاً ثروت خیلی خوب است و هیچ‌وقت در دوگانه «ثروت یا حال خوب» خودتان را قرار ندهید؛ شما باید نگرش «هم ثروت و هم حال خوب» را داشته باشید. اما یادتان باشد که برای رسیدن به ثروت، حال خوب‌تان و آرامش‌تان را فدا نکنید.

دارای شادی‌های ارزان باشید

شادی، به نوعی بنزین روح و روان شماست. به نوع روغن دستگاه شماست؛ که اگر نباشد، در سریع‌ترین زمان ممکن زنگ خواهید زد. اما یکی از اشکالات بزرگی که وجود دارد، آن است که بعضی‌ها شادی‌های خودشان را می‌خواهند خیلی گران تمام کنند یا نگه می‌دارند برای وقتی که مثلاً به همه هدف‌های‌شان رسیدند. در حالی که یک ذهن، با حال خوب و غنی، نگرش «هم شادی و هم کار برای آینده» را در پیش می‌گیرد. در ضمن، یادتان باشد که شادترین و خوشبخت‌ترین‌ها، کسانی هستند که شادی‌اشان ارزان‌ترین‌هاست و حتی رایگان.

ورزش کنید

ورزشکاران معمولاً حال عمومی بهتری دارند. فعالیت جسمانی، می‌تواند پیام‌های عصبی معکوسی به مغز بفرستد تا حال خوب را تولید کنند. این چیزی است که آنتونی رابینز تحت عنوان حالات جسمانی و اثر آن در روحیه ما، خیلی درباره‌اش صحبت کرده است. وقتی شما ورزش می‌کنید، هم تمرکز دارید، هم انرژی‌های منفی را کنار می‌گذارید و بعد از آن، حال خوبی خواهید داشت؛ خاصه اگر درگیر ورزش‌های هوازی و استقامتی هم باشید.

به طبیعت و سفر بروید

طبیعت‌گردی، رفتن به مناطق جدید، درگیر ارتباط شدن با شهروندان جدید در شهرهای دیگر و تجربه‌های جدید کسب کردن در حین سفر و گشت و گذار، بهترین حال خوب را می‌تواند برای ما تولید کند. پس، این سرچشمه لایزالی حال خوب را دست‌کم نگیرید. مخصوصاً طبیعت‌گردی که می‌تواند انرژی‌های بکر زیادی را وارد روح و روان شما بکند. تا حالا به حال خوب و سبکبالی کوهنوردان، بعد از فتح یک قله و هنگام پایین آمدن از دامنه توجه کرده‌اید؟ احتمالاً خودتان هم تجربه‌ای شبیه به آن را داشته‌اید….

خوب استراحت کنید

برخی از کارشناسان تغذیه، شعار معروفی دارند: انسان، چیزی است که می‌خورد. شاید درباره تنفس و خواب راحت هم بتوان چنین جمله‌ای را گفت: انسان، چیزی است که نفس می‌کشد. شاید تصور کنید نفس کشیدن چه اثری در ما دارد؟ غذای اصلی سلول‌های عصبی و غیرعصبی ما را اکسیژن تشکیل می‌دهند و ما با تنفس‌های عمیق و حرفه‌ای، می‌توانیم به دورترین سلول‌های بدن‌مان هم اکسیژن برسانیم.
از سوی دیگر، انسان موقع خواب است که خودش را و دردهایش را ترمیم می‌کند و شاداب می‌شود. البته خواب هم به معنای هر خوابی نیست؛ بلکه منظورمان خواب درست در زمان درست و به اندازه درست و به کیفیت درست است. همین دو مورد اگر به خوبی رعایت شود، می‌تواند تولیدکننده حال خوب بسیاری در ما باشد.

در گذشته و آینده نمانید

بسیاری از ما نشخوارهای فکری‌مان را معطوف به گذشته می‌کنیم: کاش فلان کار را کرده بودم، کاش فلان فرصت از دست نمی‌رفت، کاش و کاش… این‌ها همه در نقش انرژی‌خوارها ظاهر می‌شوند و روحیه ما را شکست می‌دهند. زیادی هم بهآینده توجه کردن باعث می‌شود تا از درک خوشی‌های امروز و حال خوب فعلی غافل بشویم. برای آینده برنامه‌ریزی بکنیم و کار هم کنیم؛ اما نگرانی داشته درباره گذشته و آینده به معنای به باد دادن انرژی‌های روانی و درونی است؛ و این‌ها یعنی خداحافظی با حال خوب.

چيزي را به خود نگیرید

به گفته دون ميگوئل روئيز در كتاب چهار ميثاق، سعي كنيد چيزي را به خودتان نگيريد؛ با اين روش مي‌توانيد در ميان يك جهنم رواني نيز، بهشت كوچك خودتان را داشته باشيد. اگر كسي به شما فحش مي‌دهد يا تحقيرتان مي‌كند، اين مشكل اوست نه مشكل شما؛ اگر به جاي شما كسي ديگر هم بود، حتما اين توهين را به او مي‌كرد. پس اين‌ها، مشكلات خود افراد است نه مشكل شما. اين‌جوري، حال خوب شما بيشتر و بيشتر خواهد بود.

هیجانی نباشید

یکی از بهترین راه‌های داشتن حال خوب، پر نگه داشته همیشگی باتری روانی شماست. هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شوید این باتری روانی شما پر است. اما شما با رفتارها و گفتارهای غیربرنامه‌ریزی شده و به صورت خود به خودی، واحد به واحد از این باتری، انرژی کم می‌کنید. وقتی انرژی این باتری کم باشد، حال شما خوب نیست و حال خوب ندارید. پس تا می‌توانید، از رفتارها و گفتارهای خود به خودی و هیجانی و غیربرنامه‌ریزی شده دوری کنید…

هميشه بيشترين تلاش را بكنيد

مي‌دانيد بيشتر وقت‌ها چرا حال آدم بد است؟ چون احساس مي‌كند كه تلاشي را كه لازم است، انجام نداده است. پس يادتان باشد كه در همه كارها و همه حالت‌ها، بيشترين تلاش‌تان را بكنيد؛ چه نتيجه بدهد و چه نتيجه ندهد. در كل، به «بيشترين تلاش» عادت كنيد. در اين صورت ديگر خودخوري نخواهيد كرد و حال خوب خواهيد داشت.

خودشناسي، راه ورود به حال خوب

سعي كنيد به حدي از خودشناسي برسيد كه بتوانيد ده‌ها صفحه از روحيات و ويژگي‌هاي‌تان بنويسيد. وقتي به اين حد از خودشناسي برسيد، به راحتي مي‌توانيد به حال خوب ناشي از اين خودشناسي هم برسيد. اما وقتي كه خودتان را به خوبي نشناسيد، در نتيجه نمي‌توانيد دلايل حال بدتان را هم شناسايي كنيد.

فرار از تله كمال‌گرایی

بايد راهي پيدا كنيد تا از كمال‌گرايي افراطي دوري كنيد (حتما راهنمای کامل غلبه بر کمال‌گرایی را بخوانید). يكي از وكلا در اين مورد حرف جالبي دارد؛ مي‌‌گويد قانون متوسطي كه خوب اجرا شود بهتر از قانون خوبي است كه متوسط اجرا شده يا اصلا اجرا نشود. زياد دنبال قهرمان‌بازي در اجراي برنامه‌هاي روزانه‌تان نباشيد؛ يك برنامه ثابت ولي هميشگي را دنبال كنيد تا از حال بد مربوط به كمال‌گرايي افراطي دوري كنيد.