برعکس راه اندازی مجدد چه می گویید؟ «بیش از حد سیستم» فیلم‌های «مرد عنکبوتی»، نهمین (و تقریباً مطمئناً آخرین) ریف بلند سونی بر روی ابرقهرمان محله دوستانه، «مرد عنکبوتی: هیچ راهی برای خانه» به دنبال اتصال چرخش تام هالند در وب است. با نسخه‌های لایو اکشن قبلی این شخصیت، ابتدا یک گالری سرکش از همه شرورانی که پیتر پارکر تا به امروز شکست داده است، دوباره جمع کنید. کارگردان بازگشته، جان واتس – که لمس روشن و کمی تیره‌اش تداوم خوشایندی را به این سه‌گانه اخیر می‌بخشد – پیش‌فرض سخت را به یک اثر ابرقهرمانی سرگرم‌کننده تبدیل می‌کند و دو دهه پایان آزاد را در این فرآیند به هم می‌پیوندد.

طرح شگفت‌انگیز به یک دستگاه کمیک بوک مناسب به نام چندجهانی بستگی دارد که به تکرارهای بی‌نهایت مرد عنکبوتی/مواد معدنی/سبزیجات در ابعاد موازی خود اجازه می‌دهد. این یک استراتژی کاملاً متفاوت از استراتژی‌ای است که سونی تاکنون ارائه کرده است، به موجب آن استودیو به سادگی شخصیت را هر چند سال یکبار تغییر می‌دهد (مبادا حقوق به مارول برگردد)، بدون اینکه چیز زیادی به طرفداران توبی مگوایر یا اندرو بسته شود. سفرهای قبلی گارفیلد

مسلماً، این ایده باید برای هر کسی که انیمیشن «مرد عنکبوتی: در آیه عنکبوتی» 2018 را دیده باشد، آشنا باشد، که این احتمال هیجان انگیز را ارائه می دهد که تقریباً هر کسی می تواند Spidey باشد. اما در حالی که آن تون مسیرهای بی‌نهایتی را برای کاراکتر به جلو پیشنهاد می‌کرد، «راهی برای بازگشت به خانه نیست» برای جمع‌بندی آنچه قبلاً آمده است، با احیای دشمنان گذشته اسپایدی شروع می‌شود و پیتر پارکر هلندی را مجبور می‌کند تا با پنج نفر از شرورانی که از آن بیرون کشیده شده‌اند روبرو شود. فیلم هایی که قبل از او بودند.

همه چیز به این دلیل اتفاق می‌افتد که زندگی پیتر توسط میستریو (آدم بدی که دو سال پیش در پایان «دور از خانه» شکست داد)، که موفق شد اسپایدی را قبل از گاز گرفتن گرد و غبار از بین ببرد، زیر و رو شده است. پیتر که ناامید از محافظت از خانواده و دوستانش است، از جادوگر قدرتمند دکتر استرنج (بندیکت کامبربچ) درخواست می‌کند تا طلسمی را انجام دهد که همه هویت او را فراموش کنند. در عوض، این طرح نتیجه معکوس می‌دهد و همه کسانی را که می‌دانستند پیتر مرد عنکبوتی است، از ابعاد خودشان خارج می‌شوند.

برای اینکه مدیریت فیلم کمی آسان‌تر شود، در واقع فقط شرورها هستند که به فراخوان استرنج پاسخ می‌دهند – که به اندازه کافی تأثیرگذار است، با توجه به این که به این معنی است که آلفرد مولینا (دک اوک)، ویلم دفو (گرین گابلین)، جیمی فاکس (الکترو) را به خدمت بگیرید. ، توماس هادن چرچ (مرد شنی) و ریس ایفانس (مارمولک) برای ایفای مجدد نقش های خود. در همین حال، برای آسان‌تر کردن کارها برای مرد عنکبوتی، هیچ‌کدام به اندازه‌ای که به یاد می‌آوریم ترسناک نیستند.

«بدون راه به خانه» شگفتی‌ها را تا پایان (و حتی تا پایان) نگه می‌دارد، اما شاید غیرمنتظره‌ترین تصمیم پیتر باشد – به همراه دوست دختر MJ (زندایا) و بهترین جوان ند (Jacob Batalon) – برای شکست دادن این شرورها. روشی که پیشینیان او انجام دادند. درعوض، پیتر امیدوار است که جهش‌هایی را که باعث نارضایتی آن‌ها می‌شود، «درمان» کند، حتی اگر به معنای سرپیچی از دکتر استرنج (یکی از چندین شخصیت قرضی از دنیای گسترده‌تر سینمایی مارول باشد، که مرد عنکبوتی هلند اکنون در حال ساختن آن بوده است. –ظاهر منظم).

همدلی پیتر برای فیلمی کاملاً مناسب به نظر می رسد که موج تازه ای از نوجوانان ایده آل گرا را هدف قرار می دهد که به شدت درگیر زیر سؤال بردن هر آنچه تمدن غربی در مورد جنایت و مجازات، قدرت و امتیاز می داند، می داند. به عنوان منتقدی که در فیلم هایی بزرگ شده است که در آن افراد بد به طور معمول به چوب می زنند (تونی گلدایون در “شبح“)، سر بریده می شوند (دنیس هاپر در “سرعت“) یا مجبور می شوند تاوان گناهان خود را به طور گزاف بپردازند، مواجهه با یک فراری جذاب است. پیشنهاد هالیوودی که به دنبال درک ریشه رفتارهای بزرگ این شخصیت هاست.

دلیل، همانطور که فیلمنامه کریس مک کنا و اریک سامرز سعی دارد توضیح دهد، این است که این نسخه از پیتر همچنان با مرگ میستریو سر و کار دارد. در این واکنش، ما می‌بینیم که فرنچایز تلاش می‌کند تا شخصیت را کاملاً ابعادی‌تر کند و به جرأت می‌گویم «واقع‌گرایانه» – همان‌طور که باند «کازینو رویال» در قرن بیست و یکم و «شوالیه تاریکی» کریستوفر نولان در تشخیص تلفات فیزیکی نجات یافتند. جهان روی قهرمانان مربوطه خود داشتند.

برای پول من، هالند کمترین جذابیت را در بین سه مرد عنکبوتی بزرگ داشته است، که جوانتر و بالغ تر از مگوایر یا گارفیلد دیده می شود. تا به حال. این طرح ساده او را به چیزی بیش از یک آکروبات در اسپندکس تبدیل می‌کند، که تجربیات ناخوشایند دبیرستان را با نبردهای جلوه‌های بصری پر زرق و برق انجام می‌دهد – اگرچه هر دو عنصر به این فیلم منتقل می‌شوند، که در آن پذیرش دانشگاه با یک مسابقه بزرگ CG در مجسمه‌ای از وزن یکسانی برخوردار است. آزادی. او فرمول فیلم‌های مارول را بیشتر برهم می‌زند (که قبلاً با پایان «جنگ بی‌نهایت» و ترفند اجتناب‌ناپذیر سفر در زمان برای معکوس کردن آن بسیار ناراحت شد) و حتی تا آنجا پیش می‌رود که جمع بینندگان را دوباره تعریف می‌کند.